Τι είναι το λοβιακό καρκίνωμα in situ;

Το λοβιακό καρκίνωμα in situ (LCIS) είναι μια κατάσταση που αφορά το στήθος και χαρακτηρίζεται από την παρουσία “αφύσικων” κυττάρων μέσα στους λοβούς του μαστού – δηλαδή στα μικρά τμήματα όπου παράγεται το γάλα. Παρά το ότι ο όρος “καρκίνωμα” μπορεί να προκαλεί ανησυχία, το LCIS δεν θεωρείται καρκίνος με την αυστηρή έννοια, αλλά μια ένδειξη αυξημένου κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του μαστού στο μέλλον.

Δεν είναι καρκίνος που έχει εξαπλωθεί

Στο λοβιακό καρκίνωμα in situ, τα αλλοιωμένα κύτταρα παραμένουν μέσα στους λοβούς και δεν έχουν περάσει στα γειτονικά ιστούς ή λεμφαδένες. Για τον λόγο αυτό, το LCIS θεωρείται “προκαρκινική” ή “μη διηθητική” κατάσταση.

Ποια είναι τα συμπτώματα του λοβιακού καρκινώματος in situ;

Το λοβιακό καρκίνωμα in situ (LCIS) είναι μια μη διηθητική βλάβη του μαστού που εντοπίζεται στους λοβούς, δηλαδή στα σημεία όπου παράγεται το γάλα.

Παρότι περιέχει τη λέξη “καρκίνωμα”, δεν πρόκειται για αληθινό καρκίνο, αλλά για μια ένδειξη αυξημένου κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του μαστού στο μέλλον.

Δεν προκαλεί συμπτώματα

Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του λοβιακού καρκινώματος in situ είναι ότι συνήθως δεν προκαλεί κανένα σύμπτωμα. Οι περισσότερες γυναίκες δεν νιώθουν πόνο, δεν έχουν ψηλαφητό όγκο, και δεν παρατηρούν αλλαγές στο στήθος τους.

Δεν φαίνεται πάντα στη μαστογραφία

Το LCIS δεν εμφανίζεται πάντα στη μαστογραφία, καθώς δεν δημιουργεί ασβεστώσεις ή μάζες που να φαίνονται εύκολα. Συχνά, η διάγνωση γίνεται τυχαία, όταν γίνεται βιοψία για άλλο λόγο, όπως για έναν ύποπτο όζο ή περιοχή στον μαστό.

Πότε να ανησυχήσετε

Αν και το LCIS από μόνο του δεν έχει συγκεκριμένα συμπτώματα, είναι σημαντικό να παρατηρείτε το στήθος σας και να αναφέρετε στον ιατρό σας:

• οποιαδήποτε νέα μάζα ή ογκίδιο στο στήθος ή στη μασχάλη,
• αλλαγές στο δέρμα του στήθους (όπως ερυθρότητα ή πάχυνση),
• έκκριση από τη θηλή, ειδικά αν είναι αιματηρή,
• αλλαγές στη θηλή (όπως εισολκή ή ερεθισμός).

Αν και αυτά τα συμπτώματα δεν σχετίζονται άμεσα με το LCIS, μπορεί να υποδηλώνουν άλλες καταστάσεις που χρειάζονται διερεύνηση.

Συμπερασματικά

Το λοβιακό καρκίνωμα in situ δεν έχει τυπικά συμπτώματα και δεν γίνεται εύκολα αντιληπτό από την ίδια τη γυναίκα. Η διάγνωση γίνεται συνήθως τυχαία σε ιστολογικό έλεγχο. Παρόλα αυτά, η παρουσία του υποδηλώνει αυξημένο κίνδυνο για ανάπτυξη καρκίνου στο μέλλον, και γι’ αυτό χρειάζεται προσεκτική παρακολούθηση από ειδικό ιατρό.

Ποια είναι η κατάλληλη εξέταση για τον εντοπισμό του λοβιακού καρκινώματος in situ;

Το λοβιακό καρκίνωμα in situ (LCIS) είναι μια μη διηθητική αλλοίωση που εμφανίζεται στους λοβούς του μαστού. Αν και δεν πρόκειται για καρκίνο με την αυστηρή έννοια, η παρουσία του υποδηλώνει αυξημένο κίνδυνο για ανάπτυξη καρκίνου του μαστού στο μέλλον. Ωστόσο, η διάγνωση του LCIS δεν είναι πάντα εύκολη, καθώς δεν δίνει συμπτώματα και δεν ανιχνεύεται συστηματικά στις συνήθεις απεικονιστικές εξετάσεις.

Είναι ορατό στη μαστογραφία;

Στις περισσότερες περιπτώσεις, το λοβιακό καρκίνωμα in situ δεν εμφανίζεται καθαρά στη μαστογραφία. Σε αντίθεση με άλλες μορφές προκαρκινικών βλαβών (όπως το πορογενές καρκίνωμα in situ), το LCIS δεν προκαλεί μικροασβεστώσεις ή εμφανείς αλλοιώσεις, που να το καθιστούν εύκολα ανιχνεύσιμο.

Πώς γίνεται ο εντοπισμός;

Η διάγνωση του LCIS γίνεται συνήθως τυχαία, όταν μια γυναίκα υποβάλλεται σε βιοψία μαστού για άλλο λόγο – για παράδειγμα, λόγω ενός ύποπτου ευρήματος στη μαστογραφία ή σε υπέρηχο, το οποίο τελικά αποδεικνύεται ότι περιλαμβάνει και LCIS.

Οι βασικές διαγνωστικές μέθοδοι περιλαμβάνουν:

• Βιοψία μαστού: Είναι ο μόνος αξιόπιστος τρόπος για να επιβεβαιωθεί η παρουσία LCIS. Μπορεί να γίνει με κόπτουσα βελόνα (Core biopsy) ή με χειρουργική αφαίρεση μιας περιοχής.
• Μαγνητική Τομογραφία Μαστών (MRI): Σε γυναίκες με πολύ πυκνό μαζικό ιστό ή αυξημένο οικογενειακό/γενετικό κίνδυνο, η μαγνητική μπορεί να αναδείξει αλλοιώσεις που δεν φαίνονται αλλού. Αν και δεν ανιχνεύει ειδικά το LCIS, μπορεί να βοηθήσει στον ευρύτερο έλεγχο.

Πότε συστήνονται πιο εξειδικευμένες εξετάσεις;

Εάν υπάρχει ισχυρό οικογενειακό ιστορικό καρκίνου μαστού ή θετική γενετική προδιάθεση (π.χ. μεταλλάξεις στα γονίδια BRCA), τότε μπορεί να συστηθεί συνδυασμός απεικονιστικών εξετάσεων (μαστογραφία, υπέρηχος, μαγνητική) και, σε ορισμένες περιπτώσεις, προληπτική βιοψία για πιο λεπτομερή έλεγχο.

Συμπερασματικά

Η μόνη σίγουρη μέθοδος για τη διάγνωση του λοβιακού καρκινώματος in situ είναι η βιοψία του μαστού. Καθώς το LCIS δεν έχει εμφανή σημάδια σε απεικονιστικές εξετάσεις και δεν προκαλεί συμπτώματα, εντοπίζεται συχνά τυχαία.

Η αναγνώρισή του είναι σημαντική, γιατί επιτρέπει την έγκαιρη παρακολούθηση και πρόληψη.

Ποια είναι η θεραπεία του λοβιακού καρκινώματος in situ;

Το λοβιακό καρκίνωμα in situ (LCIS) είναι μια μη διηθητική βλάβη που εντοπίζεται στους λοβούς του μαστού – εκεί όπου παράγεται το γάλα. Αν και περιέχει τον όρο “καρκίνωμα”, δεν θεωρείται καρκίνος με την κλασική έννοια.

Ωστόσο, η παρουσία του αποτελεί δείκτη αυξημένου κινδύνου για εμφάνιση καρκίνου του μαστού στο μέλλον.

Δεν είναι απαραίτητη η άμεση χειρουργική θεραπεία

Σε αντίθεση με άλλες μορφές καρκίνου του μαστού, το LCIS δεν απαιτεί πάντα χειρουργική αφαίρεση ή επιθετικές θεραπείες. Επειδή πρόκειται για μια προκαρκινική κατάσταση και όχι για διηθητικό καρκίνο, η θεραπευτική προσέγγιση είναι συνήθως εξατομικευμένη, ανάλογα με τον κίνδυνο της κάθε γυναίκας.

Οι βασικές επιλογές θεραπείας και διαχείρισης περιλαμβάνουν:

1. Παρακολούθηση και τακτικός έλεγχος

Για τις περισσότερες γυναίκες με LCIS, η βασική προσέγγιση είναι:

• Τακτική μαστογραφία ή και μαγνητική τομογραφία, όταν υπάρχει αυξημένος κίνδυνος.
• Κλινικός έλεγχος από ειδικό χειρουργό μαστού σε τακτά χρονικά διαστήματα.
  Αυτή η τακτική παρακολούθηση βοηθά στην έγκαιρη ανίχνευση τυχόν αλλαγών που μπορεί να υποδηλώνουν την εμφάνιση καρκίνου.

2. Ορμονική θεραπεία πρόληψης

Σε γυναίκες με υψηλό κίνδυνο για καρκίνο του μαστού (π.χ. ισχυρό οικογενειακό ιστορικό ή γενετική προδιάθεση), μπορεί να προταθεί:

• Φαρμακευτική αγωγή με ταμοξιφαίνη ή αναστολείς αρωματάσης, που μειώνουν την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου.
  Αυτή η θεραπεία είναι προληπτική και δεν είναι απαραίτητη για όλες τις γυναίκες με LCIS.

3. Χειρουργική αφαίρεση (σε ειδικές περιπτώσεις)

Σε ορισμένες περιπτώσεις, όπου το LCIS συνυπάρχει με άλλες αλλοιώσεις ή εάν είναι τύπου pleomorphic LCIS (μια πιο “ύποπτη” μορφή), μπορεί να συστηθεί:

• Χειρουργική αφαίρεση της περιοχής όπου βρέθηκε το LCIS.
  Η απόφαση αυτή λαμβάνεται συνήθως από διεπιστημονική ομάδα ιατρών, με βάση τα συνολικά δεδομένα της ασθενούς.

4. Προφυλακτική μαστεκτομή (πολύ σπάνια)

Σε εξαιρετικά υψηλού κινδύνου γυναίκες, π.χ. με μεταλλάξεις στα γονίδια BRCA, μπορεί να συζητηθεί η προφυλακτική αφαίρεση και των δύο μαστών. Πρόκειται για μια πολύ προσωπική απόφαση, που λαμβάνεται ύστερα από ενδελεχή συζήτηση με τον ιατρό.

Συμπερασματικά

Η θεραπεία του λοβιακού καρκινώματος in situ δεν είναι μία και μοναδική, αλλά εξαρτάται από το προφίλ της κάθε γυναίκας. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αρκεί η στενή παρακολούθηση και η ενημέρωση για τον προσωπικό κίνδυνο.

Με την κατάλληλη στρατηγική πρόληψης και παρακολούθησης, οι περισσότερες γυναίκες με LCIS δεν θα εμφανίσουν ποτέ καρκίνο του μαστού.